راه
ما بازیچه ی شتاب ها هستیم ، مگر هنگامی که از پیش طرحی داشته باشیم و با حساب احتمالات آماده شده باشیم و خط آخر را خوانده باشیم در این هنگام، این ماییم که چشم به راه حادثه ها هستیم و با سازمان و تنظیم خویش به حادثه ها نظام داده ایم و سازمان بخشیده ایم .
دل هایی که سازمان گرفته اند ، دیگر بازیچه ی حادثه ها نمی شوند و بحران نمی بینند.................
